Mirisno lišće krasuljice je važan začin u francuskoj kuhinji. Čaj od ove biljke jača želudac, svježe iscjeđen sok pomaže kod početnog oblika tuberkuloze pluća, ženskih bolesti, ekcema, apscesa, pišu “Večernje novosti”.
Jednogodišnja baštenska biljka krasuljica (Anthriscus cerefolium) ima aromu nalik peršunu, a uzgaja se zbog listova. Iako veoma podsjeća na peršun (lišće joj je svjetlije boje), po ukusu je slađa poput komorača. Potiče sa Kavkaza, jugoistočne Evrope i Bliskog istoka. Kod nas nije toliko zastupljena, dok je francuska kuhinja bez ove začinske biljke nezamisliva.
Zbog karakterističnog slatkastog mirisa, koji podsjeća na smirnu (vrsta smole koju su mudraci darovalio Hristu na rođenju), Francuzi krasuljicu tradicionalno koriste na Veliki četvrtak uoči Vaskrsa i tada je stavljaju u supu. Inače, obilato je upotrebljavaju i za omlet, salate, supe i čorbe, jela od pirinča, živine i plodova mora, njom posipaju svježi sir.
U kuhana jela se stavlja na kraju, jer u termičkoj obradi gubi dragocjene sastojke. Tradicionalno se koristi i za salatu od krompira sa vlašcem. Zbog specifičnog ukusa i mirisa, stavlja se i u žvakaće gume, a mladi listovi u sirće za začinjavanje salate. I na latinskom i na grčkom je poznata kao “mirisno lišće”.
Njena ljekovita svojstva su pomalo zaboravljena, iako lišće i sjeme sadrže veće količine eteričnog ulja i sastojak glikozid aplin. Listovi su bogati vitaminom C, jodom i mineralnim solima. Kod nas se krasuljica koristi kao diuretik, podstiče mokrenje i znojenja, a listovi se stavljaju na mjesto uboda insekata jer čiste rane.
Svježe iscjeđen sok pomaže kod početnog oblika tuberkuloze pluća, ženskih bolesti, kao i za čišćenje krvi, kod ekcema, apscesa i čvorova koji su posljedica gihta. U vidu toplih obloga preporučuje se kod reume i artritisa, kada se stavlja na bolne zglobove.
Čaj od svježe ili osušene biljke i od sjemena, jača želudac jer spriječava nadimanje, ublažava grčeve, podstiče lučenje želudačnih sokova, pa time i varenje. Takođe, povoljno utiče na rad jetre, poboljšava cirkulaciju i čisti krv, a snižava i visoki krvni pritisak.
Čaj je veoma dobar i kao tonik za masnu kožu i za ispiranje očiju kod konjuktivitisa ili upale kapaka. Sprema se tako što se jedna kašičica biljke potopi u 2,5 dl vode, ostavi nekoliko minuta da odstoji i polako ispija u gutljajima, nezaslađen. Da bi se postigao željeni efekat, dnevno se pije 1 do 2 šolje, dok se ne osjeti poboljšanje.
Protiv štucanja – Krasuljica se pomiješa sa sirćetom, napitak se pravi tako što se kašičica isjeckanog lišća prelije sa 2 do 3 dl vrele vode, ostavi da odstoji 15 minuta i malo ohladi. U to se dodaje pola kašičice sirćeta i polako pije na gutljaje. Nakon ispijene šolje, štucanje bi trebalo da prestane, kažu narodni ljekari.
Jačanje organizma – Napitak koji se priprema protiv štucanja, samo u većoj dozi, može da vrati i snagu kada se doda vodi za kupanje. Tri supene kašike lišća preliju se sa litar vrele vode, ostavi se 15 minuta da odstoji i doda 3 kašike sirćeta, pa sve sipa u vodu za kupanje.