Prošle su četiri decenije otkako je zbog gradnje vještačke akumulacije – jezera Sniježnica kod Teočaka za potrebe RiTE Ugljevik potopljena pravoslavna bogomolja, crkva posvećena svetom velikomučeniku knezu Lazaru. Potopljeni hram sagrađen je 1972. na zemljištu koje je darovao mještanin Kosta Đokić.
Djelimično potopljena crkva trenutno je zarasla u šiblje i do nje se teško dolazi. Neophodno je iskrčiti teren oko nje da bi se napravio normalan prilaz. Ali, u Rastošnici danas žive uglavnom stariji mještani koji nemaju snage i mogućnosti da to urade.
Mještanin Dragan Vasiljević (53) kroz zaraslo šiblje doveo nas je do crkve. Pokazuje na zidu visinu vodostaja u vrijeme kada je vode u jezeru bilo mnogo više nego ove godine – piše Dnevni avaz.
– Možete vidjeti da je nivo vode išao do 1,7 metara. Učestvovao sam kao dječak u mobi, prilikom iskopavanja temelja za ovu crkvu. Kasnije su posao preuzeli vrsni majstori Sava Savić, Ljubo Mijatović, Luka Petrović. Tesali su kamen i pripremali ga za izgradnju crkve. U pitanju je kamen pješčar, zovu ga i tocilj – priča Dragan.
Protojerej-stavrofor Jeremija Lazić, koji trenutno službu obavlja u Crkvi rođenja Presvete Bogorodice u Priboju, kaže da se u startu odustalo od ideje da se crkva prenese na drugu lokaciju.
– Da je kojim slučajem samo jedan metar bila niža takozvana uljevna gljiva na brani jezera Sniježnica, crkva bi ostala na suhom. Kada se u jezeru akumulira veća količina vode, crkva bude potopljena za jedan metar. Sredstva za obeštećenje su isplaćena, ali je inflacija taj novac progutala – prisjeća se prijeratnih godina Lazić.
Govoreći o legendama koje se u narodu ispredaju o glasovima koji se, navodno, ponekad javljaju iz jezera, mještanin Priboja Anđelko Delić kaže da se u takvim situacijama kod ljudi javlja strahopoštovanje i tako šire neobične priče i nastaju legende.
– Osnovna poruka tih priča je da se ne diraju bogomolje, da se ne ruše i ne odnosi kamen s njih – kaže Delić, ističući da su priloge za gradnju ove crkve svojevremeno davali i mještani Priboja, Sniježnice i Teočaka.
Sudbinu potopljene rastošničke crkve nekoliko godina kasnije, 1982., doživio je i Pivski manastir. On je prenesen na drugu lokaciju zbog gradnje hidrocentrale na Pivi.