Kaže da pri obilasku rodbine nikada ne propušta dvije stvari: da ode u kafanu i – na kontrolu kod stomatologa.
Gastarbajteri se lako naviknu na prednosti zapada, na bolji standard i sigurniji život. Ali kada odu na odmor u Srbiju, obavezno iskoriste priliku za nekoliko pogodnosti koje imaju samo u svojoj zemlji, piše DW.
Vladimir Trbović već skoro 30 godina živi u inostranstvu, prvo u Moskvi, a posljednjih 19 u Rimu. Rođen je u Šapcu, oženio se Nišlijkom, a kada god dođe u Srbiju ima ustaljenu maršutu. Kaže da pri obilasku rodbine nikada ne propušta dvije stvari: da ode u kafanu i – na kontrolu kod stomatologa.
„Stomatolozi u Srbiji su bolji nego u Italiji. Bolji, jer su naši zubari školovaniji nego što su Italijani. Mi imamo koju godinu više i koju godinu prakse više, i ako zubari koriste najnovije materijale iz Švajcarske i Italije, onda tu nema nikakvih problema”, tvrdi Vladimir koji nakon ovog razgovora ide na još jednu kontrolu pred polazak za Rim.
Osim povjerenja u stručnost ljekara u Srbiji koje ističe, dodaje i ogromnu razliku u cijeni. „Razlika u cijeni je ono što nas tjera da svako ko dođe, čak i onaj ko ne voli zubare ode na kontrolu. A razlika je i po 10, i po 15 puta veća. Ako ja ovdje mogu zub da popravim za 20 evra, u Italiji čim zinem kažu 100 evra, i to samo za pregled. Znači, tamo plate i 200, i 300 i 400 evra kod komplikovanijih zahvata, tako da je razlika ogromna”, kaže on.
Međutim, šta kada ga zaboli zub u Italiji? Vladimir kaže da u tom slučaju ima stomatologa od povjerenja i u Rimu, i to nekadašnjeg stomatologa sa Vojno medicinske akademije u Beogradu, ali da tamo ide „baš kad mora”.
„Popravila sam zub u Njemačkoj, ali nije mi to-to”
Do sličnog saznanja je došla i dr. Aleksandra Đorđević Mladenović koja ima stomatološku ordinaciju. Tokom avgusta kod nje dolazi znatno veći broj pacijenata, mada ih sve češće, kako kaže, ima i tokom godine. Uglavnom su to ljudi iz Njemačke, Švajcarske, Austrije, Švedske. Objašnjava kako povjerenje zaista ima značajnu ulogu za čekanje godišnjeg odmora i odlazak kod zubara.
„Oni uglavnom to rade ovdje. Međutim, nekad se desi neko akutno stanje, jaki bolovi, pa tada i oni moraju da odu tamo. Eto, skoro je bila pacijentkinja iz Njemačke – oni prvo ne znaju kod koga da odu, nemaju preporuke, lutaju i onda odu kod nekog najbližeg stomatologa u kraju. A oni su uglavnom hladni, pogotovo Nijemci, nemaju tu srdačnost, nemaju to povjerenje, i onda bude ‘Popravila sam zub u Njemačkoj, ali ne bih više da idem tamo, nije mi to-to’. Ipak, oni više imaju povjerenja u naše stomatologe, bez obzira na cijenu”.
A cijena nije zanemarljiva, pa igra još značajniju ulogu. I dr. Aleksandra potvrđuje da je čak deset puta veća cijena u Evropi za ono što ona kao specijalista ortopedije vilica radi, a to su mobilne i fiksne proteze. „Tako da se pacijentima apsolutno isplati da dođu do Niša, plate avionsku kartu, stave fiksnu protezu i da dolaze jednom u dva mjeseca na kontrole, nego da to rade tamo. Posebno, što njihova osiguranja uglavnom ne pokrivaju stomatološke usluge”.
Dodatno, objašnjava ona, je to što razlike u materijalu u Srbiji i recimo Njemačkoj ne postoje. „Mi uvozimo i koristimo te njihove materijale. Uglavnom su to materijali iz Njemačke, Švajcarske, Amerike, zato što u Srbiji ne postoji fabrika koja proizvodi stomatološki materijal”, kaže dr. Đorđević Mladenović.