Iz bijelog maglenog prekrivača koji je potpuno nadvio dolinu između okolnih planina, jasno se naziru samo drevne kupole.
Gusta jutarnja magla koja se u petak nadvila nad Dogubajazit oblasti u Agriju, u istočnoj Turskoj nije uspjela prekriti vrhove dvorca Ishak-paše.
Iz bijelog maglenog prekrivača koji je potpuno nadvio dolinu između okolnih planina, jasno se naziru samo drevne kupole.
Star nekoliko stoljeća, jedina građevina koja nestvarno izgleda izranjajući iz magle Dogubajazitu, kao da stojički poručuje da se bori sa vremenom.
Građen je u vrijeme Otomanskog carstva u 17. i 18. stoljeću i jedan je od najreprezentativnijih primjera monumentalne arhitekture perioda “Lale Devri”, pravca u turskoj umjetnosti, koji u prevodu znači “Era tulipana”.
Ishak-pašin dvorac jedna je od najuglednijih i najveličanstvenijih ostavština tog perioda, a i svojevremeno su ga umjetnici držali za najdragocjeniji primjer tadašnje arhitekture.
Karakterističan je po skladnoj mješavini otomanskog, perzijskog i seldžučkog stila gradnje.
Počeo ga je graditi Abdi-paša, beg provincije Bajazit, 1685. godine, a gradnju je dovršio njegov unuk, Ishak-paša, 1784. godine.
Kao jedina građevina koja od tada usamljeno stoji na brdu između okolnih planinskih masiva, dvorac je uvijek plijenio pažnju fotografa.